Ik zal bij het begin beginnen, en wel het weekendje Bangkok. Om 4 uur eruit, keilang bussen,treinen, taxi-en en- jawel: tuktukken, en dan uiteindelijk in de prachtige stad van de backpackers. Omdat een vakantie nou eenmaal geen vakantie is zonder souvenirtjes, was onze eerste stop bij the weekend market, de grootste markt van Thailand. Ik kwam er echter al gauw achter dat spulletjes kopen lastig zou worden, want verhip, Petra was haar pincode (van haar pas verkregen pasje) vergeten. Na drie keer proberen was hij geblokkeerd en moest ik maar geld lenen van mijn ontzettend lieve reisgenootjes. 's Avonds zijn we naar Ko Sahn road geweest, waar we heerlijk hebben gegeten en wat cocktailtjes hebben geproefd.
De volgende ochtend was weer eventjes drama. Om 6 uur eruit om een fiets/boottocht te doen door Bangkok, en - waarom is het geen verrassing - de camera valt uit m'n fietsmandje en is kapot. (maandag heb ik een nieuwe gekocht, die echt prachtig is. En roze.)
Maar natuurlijk heb ik ondanks m'n acties alsnog van Bangkok genoten. Het is een prachtige stad, maar in tegenstelling tot in Singburi zag iedereen ons in Bangkok als een zak geld. Zo zijn we in twee dagen tijd afgezet door een taxichauffeur, gedumpt door een tuktukchauffeur en bijna opgesloten in een kledingwinkel. Ko Sahn road, de backpackersstraat was echter wel erg gezellig en het werkelijk waar iedereen staat open voor een babbeltje. Daarnaast is een hotelletje voor 3 euro ook niet verkeerd.

Maargoed, Maandag begon dus de trekking. We werden hierbij begeleid door Lak (of Kelly, zoals wij haar noemden), een prachtige travestiet. Tijdens de trekking sliepen we drie nachten op een flinterdun matje in een tentje zonder stromend water en elektriciteit. Dit was het echter helemaal waard, want het trekken was een echte ervaring. De eerste dag trekken beklommen we rotsen en moest onze begeleider, Sean, met zijn hakmes vaak zelfs nog het pad begaanbaar maken. De tweede dag beklommen we begeleid door onze straathondjes een enorme berg, wat 800 meter aan één stuk door klimmen was. Dit was verschrikkelijk zwaar en badend in het zweet kwamen we uiteindelijk boven om te genieten van een prachtig uitzicht. Al het zweet konden we echter weer gemakkelijk afdouchen, en wel onder een heuse waterval.
's Avonds bezochten we de lokale hilltribe, een gemeenschap van 280 mensen die samen koken, leven en slapen. (En ik denken dat Hulshorst een hechte gemeenschap was.) We hebben heerlijk met de kids gespeeld en allerlei lokale hapjes geproefd.
Donderdag was een dag van luxe, en sliepen we in een prachtig hotel met zwembad. Ik deelde hier de kamer met Kelly de shemale, die een hotel ook wel prettig vond zodat ze lekker kon make-uppen.
Vlak bij het hotel was een Thaise discotheek, die we uiteraard een bezoekje moesten brengen. Wij waren de enige blanken daar, maar dit verhinderde ons niet van een avondje losgaan op Thaise muziek. Het is heel apart hoeveel aandacht mensen je hier geven omdat je blank bent. In de discotheek wilden mensen met ons op de foto en stelden ze telkens de enige vragen die ze in het Engels kennen; ‘Wat joe Name? Wer joe from?' Wanneer je dan verder praat in het Engels zijn de mensen al snel de draad kwijt. Ook in de truck op weg terug naar Singburi toeteren de mensen en hingen ze soms zelfs uit de autoramen om hun duim naar ons op te steken of iets te roepen. Zal weer wennen worden in Nederland, het anonieme leventje.
Dit weekend heb ik heerlijk gerelaxed met de nieuw aangekomen reisgenootjes, want morgen moet ik aan de slag: vrijwilligerswerk in de aidskliniek!